Vandaag maak ik een wandeling met mijn virtuele vriendin Cassandra. Ze ziet er stralend uit. Stralend als het weer op deze eerste zondag van januari. Knalblauwe hemel, aangenaam temperatuurtje en weinig wind. Tijdens het rondje Haarzuilen kunnen we dan mooi onze voorspelllingen van het afgelopen jaar evalueren. (Voor wat betreft de vleutense golfbaan die we passeren kan ik alvast voorspellen dat de kans dat ik de gewijde green ooit zal betreden, vrijwel nul is )
We beginnen met de zorgkosten. Vlak voor de Kerst was een wetsvoorstel van minister Edith Schipper op de valreep gesneuveld in de Eerste kamer. Nu gaat ze binnenkort een aangepaste versie indienen, die dan vast wel aangenomen zal worden. Met deze 1 miljard euro zou de minister een percentage van ongeveer 1 % van de totale zorgkosten bezuinigen door de vrije artsenkeuze te beperken. Anders gezegd; dat zij zorgverzekeraars de mogelijkheid geeft contracten af te sluiten met artsen. Of deze maatregel in de praktijk werkelijk de beoogde bezuinigingen zou opleveren valt te bezien. Rutger Bregman schreef al in een artikel van 09 augustus 2013, toen het overigens nog ging om een bezuinigsronde van 8 miljard :
“Boeken we efficiencywinst bij de ene behandeling, dan pompen we even later meer in de andere. Laten we huisartsen meer zelf doen, dan gaan specialisten duurder opereren. Versoberen we het ene zorgpakket, dan exploderen de kosten van het andere. Beperken we de perverse prikkels, dan ontstaan er wachtlijsten. Geven we ziekenhuizen met wachtlijsten extra geld, dan houden ze hun wachtlijsten zo lang mogelijk ” .
Eerlijk gezegd zien wij bij deze voorstellen van de minister heel veel beren op de weg en legio aanleidingen waarom de bezuinigingen juist zouden kunnen omslaan in nóg meer kosten. Kortom : onze voorspelling dat er voorlopig geen einde zal komen aan de stijging van de zorgkosten, lijken we wel goed te hebben.
De zorgkosten stegen van 2000 tot 2012 van 45 miljard naar 90 miljard euro. Per jaar is dat een bedrag van 5.357,- euro per inwoner of 10,27 miljoen euro per uur.
Economie en werkgelegenheid: in 2008, toen ik mijn virtuele Cassandra nog niet eens kende, voorspelden de economen dat de schade beperkt zou blijven tot een dipje en de economie daarna weer zou aantrekken. Ik voorspelde evenwel dat de crisis veel langer zou gaan duren. In 2009 was het tweede dipje een feit en inmiddels zijn we toe aan alweer het zesde ‘ dipje’. Al die tijd konden we bijna dagelijks in de krant lezen dat de economie zich weer aan het herstellen was, maar nog niet erg overtuigend dan. In de krant van gisteren konden we lezen dat de industriële productie in bijna alle landen van Europa was achtergebleven.
Keynes was een bekende econoom en de uitvinder van het anticyclisch begrotingsbeleid. Hij voorpelde ook dat we uiteindelijk nog maar 15 uur per week zouden hoeven werken om in ons levensonderhoud te voorzien. Nou, die voorspelling is niet echt uitgekomen. Frank Kalshoven voorspelt juist dat we wel 60 uur moeten gaan werken!
Cassandra wist het natuurlijk al veel langer dan ik: dat voorspellen van de toekomst valt nog tegen.
Zo hadden we bijvoorbeeld ook voorspeld dat de prijs van olie zou stijgen , maar die is juist heel erg gedaald. Cassandra en ik hebben wel voorspellingen over hoe dat verder zal gaan , maar die bewaren nog even voor later.